zew natury

См. также в других словарях:

• zew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. zewwie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym, podniośle: wołanie, wezwanie, hasło, odgłos : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zew natury. Zew ojczyzny. Zebrali się na zew trąbki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zew — krwi zob. krew 10. Zew natury zob. natura 2 …   Słownik frazeologiczny

• zew — m IV, D. zewu, Ms. zewie, blm książk. «wołanie, wezwanie (do czynu, do walki); głos» Zew Ojczyzny. Zew natury. Na zew trąbki poszli do ataku. ◊ Zew krwi «dziedziczna skłonność do czegoś; popęd naturalny, instynkt» …   Słownik języka polskiego

• natura — 1. Coś jest, coś staje się czyjąś drugą naturą «ktoś przyzwyczaił się, przyzwyczaja się do jakiegoś postępowania, do odruchowego zachowywania się w jakiś sposób»: Nie najeżaj się, kiedy coś idzie nie po twojej myśli, nie pozwól, by rozdrażnienie… …   Słownik frazeologiczny